Artiest: William Bell
Auteur: William Bell
Label: Stax
Jaar: 1961
Met Booker T op orgel; de eerste keer dat die op dat instrument bij Stax terecht kon. Eerst als B-kant van Formula Of Love. Werd alleen een pophit, geen R&B; voor noordelijke zwarten riep zo'n song over watergebrek begin jaren '60 allicht nog te veel nare downhome-herinneringen op.
Covers:
Bob Dylan [stuk tekst in West Texas op Live At The Gaslight]
Byrds [zang: Gram Parsons]
Fred Neil [ook met Gram Parsons]
Brian Eno [in film Married To The Mob]
Ruthie Foster [met William Bell]
Geen verband met het moralistische You Never Miss The Water Till The Well Runs Dry (Howard), gepubliceerd in 1874, gezongen door The Bryant Minstrels, opgenomen door The Mills Brothers ('44) en geparodieerd als You Never Miss The Lager Till The Keg Runs Dry.
Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:
Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)