ROLL 'EM PETE
Aangemaakt op 10/02/2002Laatste aanpassing op 13/04/2024
Artiest: Joe Turner & Pete Johnson
Auteur: Pete Johnson/Joe Turner
Label: Vocalion
Jaar: 1938
B-kant van Goin' Away Blues, Big Joe Turners debuutopname, begeleid door boogie-woogiepianist Pete Johnson. Beiden hadden mekaar in 1933 ontmoet in Kansas City waar ze drie jaar later werden ontdekt door John Hammond, die hen in '38 in zijn pakket Spirituals To Swing opnam in Carnegie Hall, New York. De Vocalion-opname kwam er een week na dat Spirituals To Swing-optreden. Tijdens dat optreden werd ook een acetaatopname gemaakt die in '59 werd vrijgegeven. Pete Johnson zou dit nummer vier maanden eerder ook al eens opgenomen hebben (zonder zang) als Climbin' And Screamin'. Hoe dan ook, de doorbraak van boogiewoogie was na New York een feit, dik tien jaar na zijn ontstaan (zie: Pinetop's Boogie Woogie). Dat succes kwam toen juist op het goeie moment. Kort tevoren was in Kansas City een gereformeerd bestuur verkozen dat alle nachtkroegen liet sluiten. In 1952 verloor Pete een vinger in een ongeval, wat natuurlijk een ramp is voor een boogiewoogiepianist.
Covers:
- 1939:
- 1944:
- 1945:
T-Bone Walker [in T-Bone Boogie]
- 1947:
Amos Milburn [in Bye Bye Boogie]
- 1958:
Big Joe Turner [als Jump For Joy, zijn laatste hit voor Atlantic, met King Curtis; geen verwantschap met de gelijknamige van Duke Ellington ('41 - Victor)]
- 1959:
- 1963:
- 1964:
- 1973:
Chuck Berry [ook elementen in zijn Bye Bye Johnny (zie daar)]
- 1981:
Rocket 88 [boogie woogie hobbyclub rond Charlie Watts]
- 1982:
- 1997:
Jools Holland [als Jump For Joy, crediting Pete Johnson]
- 2000:
- 2004:
- 2007:
