Contact
Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:
Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)
Artiest: Dick Justice
Auteur: traditional
Label: Brunswick
Jaar: 1929
Heruit als eerste track op de Anthology of American Folk Music omdat deze ballad daarin het laagste nummer draagt in de rangschikking van Child. Eigenlijk een overzeese variant op oudere Schotse murderballad Young Hunting (uit 1825?), Roud #47, Child #68. Of het nu om Henry Lee of Young Hunting gaat (of Earl Richard of Lowe Bonnie), het verhaal komt altijd op hetzelfde neer: man laat zijn vrouw in de steek voor een tien keer knappere, krijgt van de bedrogene een mes tussen de ribben en wordt in een bodemloze put of rivier gedumpt, met een (sprekend) vogeltje ale enige lastige getuige.
Covers:
Darby & Tarlton [Tom Darby & Jillie Tarlton; als Lowe Bonnie, ook zo'n "young hunting man" die zijn true lover vertelt dat hij van een ander is gaan houden en prompt een mes tussen de ribben krijgt]
Judy Henske [als Love Henry; onder die titel door Cecil Sharp meermaals genoteerd in Virginia in 1916]
Tom Paley [idem]
Hedy West [idem]
Tim Hart & Maddy Prior [als Earl Richard, kortere versie van Young Hunting]
Tony Rose [als Young Hunting, titeltrack lp geproduced door Bill Leader]
A.L. Lloyd [als The Proud Girl]
June Tabor [als Love Henry]
Bob Dylan [idem, op World Gone Wrong]
Nick Cave & P.J. Harvey [(zie voetnoot)]
Nancy Kerr [als Young Hunting]
Frankie Armstrong [als The Proud Girl]
Peggy Seeger [met haar beide zoons]
Sheila Kay Adams [als Young Hunting]
Martin Simpson [als Love Henry]
Sara Grey [als Young Hunting]
Karen Casey & John Doyle [als The False Lady]
ØXN [als Love Henry; zang: Radie Peat]
"And the little bird looks down on Henry Lee", klein vogeltje dat getuige is van de zoveelste crime passionnel op Nick Caves seriemoord-cd Murder Ballads. Vandaar ook een vrouwelijke tweede stem, rol die eerder al eens door Kylie Minogue op zich werd genomen (The Wild Rose). Alleen is deze keer het mannetje het slachtoffer, Henry Lee, die de verknochtheid aan zijn vrouw ziet afgestraft door zijn maîtresse. Cave put hiervoor uit eeuwenoude songtradities. Het murderballadgenre was eind 19de eeuw al zoiets als tabloids nu, maar dan gezongen; een soort gesproken dagblad voor op de kermis. Waarom die steekmesverhalen zo populair waren? Omdat seks zo taboe was en een mes tussen de ribben was toch nog altijd beter dan niets.
Nieuwe suggesties, aanvullingen en/of correcties kunnen steeds per post of via e-mail naar onderstaand adres verzonden worden:
Arnold Rypens
Rozenlaan 65
B-2840 Reet (Rumst)